ω τι κόσμος ..
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πληγή από αυτήν που ματώνει υποδόρια . Και οι πληγές του σύγχρονου θαυμαστού μας καινούριου κόσμου ματώνουν μέσα από τα μάτια αυτών των ανθρώπων που καθημερινά ξεβράζει η θάλασσα, μέσα από το βουβό ερωτηματικό στο βλέμμα του παιδιού σου σαν ρωτάει
" Ποιοι είναι οι κακοί μαμά;"
Δεν υπάρχουν πια απαντήσεις. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που σωπαίνουν τα παιδιά μας. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που όλο και πιο δύσκολα ξαφνιάζονται. Έχετε προσέξει πόσο δύσκολα αιφνιδιάζεται ο σύγχρονος έφηβος;
Πόσο δύσκολο είναι να τραβήξεις το βλέμμα του, να το δεις να ζωντανεύει;
Δεν ξέρω αν οι εικόνες φρίκης που καθημερινά πια προβάλλονται μπροστά στα μάτια των παιδιών μας τα ευαισθητοποιούν ή επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να μεγαλώσουμε μια γενιά ανθρώπων που εξοικειωμένοι με το πρόσωπο του τέρατος θα το αποδέχονται ως μια φυσική αναγκαιότητα. Δε θα έχουν πια την αντοχή ούτε να θυμώσουν ούτε να αγανακτήσουν.
" Ποιοι είναι οι κακοί μαμά;"
Δεν υπάρχουν πια απαντήσεις. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που σωπαίνουν τα παιδιά μας. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που όλο και πιο δύσκολα ξαφνιάζονται. Έχετε προσέξει πόσο δύσκολα αιφνιδιάζεται ο σύγχρονος έφηβος;
Πόσο δύσκολο είναι να τραβήξεις το βλέμμα του, να το δεις να ζωντανεύει;
Δεν ξέρω αν οι εικόνες φρίκης που καθημερινά πια προβάλλονται μπροστά στα μάτια των παιδιών μας τα ευαισθητοποιούν ή επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να μεγαλώσουμε μια γενιά ανθρώπων που εξοικειωμένοι με το πρόσωπο του τέρατος θα το αποδέχονται ως μια φυσική αναγκαιότητα. Δε θα έχουν πια την αντοχή ούτε να θυμώσουν ούτε να αγανακτήσουν.
Σχόλια