. ..

Σκέφτομαι πόσο κάλπικος είναι ο άνθρωπος που φορά τη μάσκα του επαναστάτη ,τρέχει από διαδήλωση σε διαδήλωση, από διαμαρτυρία σε διαμαρτυρία και επαίρεται πως πασχίζει να αλλάξει τον κόσμο. Μα δεν ευκαιρεί να κοιτάξει στα μάτια το παιδί που έχει απέναντί του, να σφίξει το χέρι του ανθρώπου που δίπλα του σωπαίνει. Πόσο η ιδεολογία μπορεί να γίνει φυλακή.

Και θυμάμαι τα λόγια του Φερνάντο Πεσσόα .

" Αγαπώ είναι η αιώνια αθωότητα,
και η μοναδική αθωότητα είναι δεν σκέφτομαι."

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν