πώς να σε πλάσω από γρανίτη

για τον Γιώργο μου

Κρατήσου μάτια μου.
Θα’ ρθουν καιροί ζαλισμένοι
Το ξέρω
Θ’ αναρωτιέσαι ποιος άνεμος σου χαϊδεύει την όψη
Και ποια κραυγή σου μαστιγώνει τη σιωπή
Θα ξύνεις τη μάσκα των άλλων με το βελούδινο βλέμμα σου
Ξανά και ξανά
Γιατί είσαι αθώος
Το βλέπω στην αγωνία σου να μάθεις
Και στη σιωπή σου σαν πικραίνεσαι.
Ο κόσμος μάτια μου γυρίζει αδιάκοπα
Πώς το πασχίζεις στα δυο μικρά σου χέρια να τον κλείσεις ;
Θα πληγωθείς και θα πονέσεις
Πώς τη σκληράδα μέσα σου να στάξω ;
Πες μου τον τρόπο να σε πλάσω από γρανίτη.
Γιατί τρομάζω μάτια μου
Αυτά τ’ αθώα σου τα μάτια
Πόσα γιατί να βαστάξουν δίχως να μαραθούν.
Μα πιο πολύ τρομάζω μην τύχει
τις δυο λίμνες που εντός τους κλείνουν
και τις στερέψει η αγριάδα των καιρών.
Μη δω τα μάτια σου σαν πέτρα να παγώνουν
Όταν ο φόβος τα στοιχειώσει.
Μην τον αφήσεις μάτια μου το φόβο να σ’ αγγίξει.
Μην τον αφήσεις στη ματιά σου να λιμνάσει.

Πώς να σε πλάσω από γρανίτη μάτια μου..


11-10-2006