ανάσα
Ίσως και ν’ άξιζε τον κόπο
Τα μάτια μου να ξεφλουδίσω ίσαμε κει που δεν παίρνει
Τα δέρμα μου να ψήσω
Μυρουδιά θανατίλας να σας αρπάξει όλους στις δαγκάνες της
Μόνο και μόνο για ν’ ακούσω τη φωνή σας
Όταν θα στριφογυρνάτε στις κρύπτες σας
Και μ’ ουρλιαχτά θα δοκιμάζετε τον ύπνο.
Πόση ντροπή πια να σηκώσει το βλέμμα μου
Πόση ντροπή
Τα νύχια μου μεγαλώσαν παράταιρα
Μέσα σε μια νυχτιά
Ανθρωπίλα μυρίζει ,μου έλεγες
κι ήσουν κι εσύ μέχρι το τέλος σκυφτή
κρατούσαν τα μάτια σου από μια ρίζα πόθου χωμάτινη
μάτια χώμα σπαρμένα
Πώς να τα ξεφλουδίσω; ρωτούσες
πόσο ασάλευτη πια να στέκω
δεν ξέρω
δεν ξέρω τίποτε
τίποτε πια δεν έχω να γυρέψω
πέρα απ’ ανάσα.
Τα μάτια μου να ξεφλουδίσω ίσαμε κει που δεν παίρνει
Τα δέρμα μου να ψήσω
Μυρουδιά θανατίλας να σας αρπάξει όλους στις δαγκάνες της
Μόνο και μόνο για ν’ ακούσω τη φωνή σας
Όταν θα στριφογυρνάτε στις κρύπτες σας
Και μ’ ουρλιαχτά θα δοκιμάζετε τον ύπνο.
Πόση ντροπή πια να σηκώσει το βλέμμα μου
Πόση ντροπή
Τα νύχια μου μεγαλώσαν παράταιρα
Μέσα σε μια νυχτιά
Ανθρωπίλα μυρίζει ,μου έλεγες
κι ήσουν κι εσύ μέχρι το τέλος σκυφτή
κρατούσαν τα μάτια σου από μια ρίζα πόθου χωμάτινη
μάτια χώμα σπαρμένα
Πώς να τα ξεφλουδίσω; ρωτούσες
πόσο ασάλευτη πια να στέκω
δεν ξέρω
δεν ξέρω τίποτε
τίποτε πια δεν έχω να γυρέψω
πέρα απ’ ανάσα.
Σχόλια
και τότε το Ποίημα γίνεται Αίτημα για Αξιοπρεπή Διαβίωση...
και η Ανασα μοιάζει Φιλί της Ζωής..
όλα από εκεί ξεκινούν..
απ'την πρώτη ζωογόνα ανάσα....
Σε φιλω γλυκά....
Ντρέπομαι να μιλώ για όσα έγραψα..ειδικά για το συγκεκριμένο ,ντρέπομαι ακόμη πιο πολύ.
Σ' ευχαριστώ πάντως για τα λόγια σου, δείχνουν πως μπήκες στον κόπο να ψάξεις πίσω απ΄τα λόγια μου και το εκτιμώ.
reflection, φιλί ζωής η ανάσα σου.