πένθους εραστής

Προσέχοντας από πολύ κοντά τον τραγικό ήρωα, έχεις την αίσθηση ότι αντιστέκεται , αρνείται να παραιτηθεί – όχι ασφαλώς από την σπουδαία πράξη για την οποία είναι προορισμένος – αρνείται να παραιτηθεί από το άλγος : είναι ένας εραστής του πένθους. Αντιλαμβάνεται ότι το πένθος του έχει αρχίσει προτού συμβούν τα άδικα, τα μοιραία γεγονότα , όλα εκείνα που χρίουν τον τραγικό ήρωα ως όργανο και ταυτόχρονα θύμα μιας αποκατάστασης των πραγμάτων . Αισθάνεσαι ότι , παράλληλα με το αδιάλλακτο κίνητρο μιας έγκυρης ηθικής τάξης που νομιμοποιεί τις άκαμπτες αποφάσεις του , λειτουργεί και μια εξίσου άκαμπτη , όσο και παράδοξη , εμμονή του προς ένα πένθος. Ωσάν ο πένθος να είναι ο απαράβατος όρος της πραγματικότητάς του ως συγκεκριμένου , δηλαδή ως μοναδικού και μοναχικού ανθρώπου.
Αυτός , υποστηρίζω , είναι και ο καίριος ορισμός εν γένει του τραγικού ήρωα: να είναι το απόλυτα κεχωρισμένο , αδιαπέραστα περιχαρακωμένο ατομικό όν, το οποίο μέχρι το τέλος θα υπερασπίζεται ανυποχώρητα το άβατο της ατομικής συνείδησης – για να αφανιστεί μαζί μ’ αυτήν.

Η γέννηση της ατομικής συνείδησης εγέννησε τον θάνατο. Ο θάνατος γέννησε την συγκίνηση. Η συγκίνηση γέννησε την τέχνη. Και η τραγωδία , ως τέχνη νόστου, μας επαναφέρει στην πρωταρχική , στην πιο καθαρόαιμη μορφή της συγκίνησης , που είναι το πένθος. Μνημονεύει κάθε φορά την έκτοτε αμετάκλητη δραματική προφητεία : ό,τι θα συγκλονίζει τον άνθρωπο θα είναι πόνος. Και ό,τι ανασκάπτει τον πόνο, θα είναι ηδονικό. Ας είναι αυτός ένας από τους ορισμούς της τραγωδιακής αμφιθυμίας , που είναι γνωστή ως τραγική ηδονή.

Γιώργος Χειμωνάς

Σχόλια

Ο χρήστης Νimertis είπε…
Ειρήνη καλημέρα... σ'ευχαριστώ για την ανάρτηση αυτή...
Ο χρήστης WCF είπε…
Γειά σου συνονώματη....συνάντησα τυχαία το μπλογκ σου και σου αφήνω ένα γεια....

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

επική ειρωνεία

Κράχτες

Νικολάι Σταβρόγκιν