ακτή
Αυτή η ακτή στέκει αντίκρυ πεισμωμένη
σιωπηλή από φόβο κι έρωτα.
Κοιτά τη θάλασσα να πάλλεται στης μοναξιάς της το χορό.
Κροντήρια ξέχειλα χυμούς ατίθασους
σε μέθεξη διονυσιακή την προκαλούν
Ήχοι παράταιροι
σε τραγούδι του ανέμου
ήχοι απροστάτευτοι
μοναχοί στη χροιά τους.
Μ’ αυτή δεν είναι άλλο
παρά μι’ ασάλευτη ακτή
ζεμένη στης υπομονής το άρμα
αιώνες τώρα
ακίνητη προσμένει
την αρμύρα των κυμάτων
μι’ ανασαιμιά να της χαρίσει
και μοιάζει να’ ναι
αυτή η θάλασσα
η μακρινή
που όλο αλαργεύει
ένα ταξίδι μυστικό δίχως πυξίδα
με προσμονή
να χρίζει
τις ασάλευτες στιγμές
που’ ναι να’ ρθούν
να μη φαντάζουν τόσο έρημες
τόσο μονάχες
τόσο γεμάτες με θυμό
που αργόσυρτα κεντά
έναν καμβά κενού
σ’ έρημη χώρα.
σιωπηλή από φόβο κι έρωτα.
Κοιτά τη θάλασσα να πάλλεται στης μοναξιάς της το χορό.
Κροντήρια ξέχειλα χυμούς ατίθασους
σε μέθεξη διονυσιακή την προκαλούν
Ήχοι παράταιροι
σε τραγούδι του ανέμου
ήχοι απροστάτευτοι
μοναχοί στη χροιά τους.
Μ’ αυτή δεν είναι άλλο
παρά μι’ ασάλευτη ακτή
ζεμένη στης υπομονής το άρμα
αιώνες τώρα
ακίνητη προσμένει
την αρμύρα των κυμάτων
μι’ ανασαιμιά να της χαρίσει
και μοιάζει να’ ναι
αυτή η θάλασσα
η μακρινή
που όλο αλαργεύει
ένα ταξίδι μυστικό δίχως πυξίδα
με προσμονή
να χρίζει
τις ασάλευτες στιγμές
που’ ναι να’ ρθούν
να μη φαντάζουν τόσο έρημες
τόσο μονάχες
τόσο γεμάτες με θυμό
που αργόσυρτα κεντά
έναν καμβά κενού
σ’ έρημη χώρα.
Σχόλια
"Κροντήρια ξέχειλα χυμούς ατίθασους
σε μέθεξη διονυσιακή την προκαλούν"
για την ασάλευτη ακτή
που περιγράφεις καταπληκτικά
είχα καιρό να μπω στο μπλογκ μου και με ξάφνιασες ευχάριστα..
η γνώμη σου μετράει διπλά, γιατί εκτιμώ όσα γράφεις, όχι μόνο τα ποιήματα, αλλά και τα κείμενα με τους προβληματισμούς σου.
Είσαι απ ' αυτούς τους λίγους που κρυμμένοι σε μια γωνιά του χαώδους διαδικτύου πασχίζουν -και το καταφέρνουν -να αρθρώσουν λόγο.
Χαίρομαι που είμαστε συνάδελφοι και συντοπίτες.
Είμαι φιλόλογος σε Γυμνάσιο του Ηρακλείου και πολλά απ' αυτά που γράφεις με βρίσκουν σύμφωνη.
Να' σαι καλά.