λέξεις ξεφτίδια

Άλλο δεν έχω πέρα από εικόνες αστραπής και λέξεις τρύπιες

Σε φόντο μαύρο με αχνές πιτσίλες από στάχτη

Πασχίζουν να υπάρξουν οι σιωπές μου

Να νικήσουν τις λέξεις

Τις φαύλες

Τις ξένες

Τις μόνες

Πόσο πλανώνται.

Καμιά σιωπή δεν πλάστηκε για να υπάρξει

Μόνο ίσως για να καλύπτει τις κραυγές

Αυτές που χαράσσουν στις λέξεις δακρυόεντα κύματα

Μήπως ντύσουν τη γύμνια τους

Μήπως –για λίγο- σκεδάσουν τη μοίρα τους

Σε ουρανούς από φωτιά.

Ίσως αν έβρισκα έναν μονάχα ξάστερο ουρανό

Το βλέμμα μου να ξεκουράσω

Ίσως αν έβρισκα λίγη άμμο καυτή

Τα χέρια μου να βυθίσω στις ανταύγειες της

Μάταια

Αυτές οι τρύπες μονάχα μπαλώνονται

Ίσα για να φαίνονται περίτεχνα οι όποιες αμυχές τους.

Με λέξεις ξεφτίδια

Πόσες σιωπές να ζωγραφίσεις;